ผลุบโผล่, ผลุบ ๆ โผล่ ๆ หมายถึง ว. อาการที่ผลุบลงแล้วผุดขึ้น, อาการที่ผลุบเข้าไปแล้วโผล่ออกมา,จม ๆ ลอย ๆ, เช่น ขอนลอยน้ำผลุบ ๆ โผล่ ๆ, โดยปริยายหมายความว่าทําบ้างไม่ทําบ้างไม่สมํ่าเสมอ, ลุ่ม ๆ ดอน ๆ, กะผลุบกะโผล่ หรือผลุบโผล่ ๆ ก็ว่า.
[ผฺลุย] ว. อาการที่เชือกหรือปมหลุดโดยเร็ว.
[ผฺลู] น. ทาง. (ข.).
น. ทางเลี้ยว. (ข.).
น. ทางแยก. (ข.).
[ผฺวน] ก. หวน, กลับ, เช่น ผวนคํา, เรียกคําที่พูดทวนกลับเช่นนั้นเช่น ตกที่อิฐ ผวนเป็นติดที่อก ว่า คําผวน.
น. เรียกผ้าห่มนอนว่า ผ้าผวย.
[ผะหฺวา] ก. แสดงอาการเช่นเอามือไขว่คว้าหรืออ้าแขนโถมตัวเข้ากอดเมื่อสะดุ้งตกใจหรือตื่นเต้นเป็นต้น. ว. อาการที่หวาดสะดุ้งเพราะตกใจกลัวเป็นต้น เช่น นอนผวากลัวโจรมาปล้น,อาการที่เด็กนอนสะดุ้งยกมือไขว่คว้า ในคำว่า เด็กนอนผวา,อาการที่อ้าแขนโผเข้ากอดกัน เช่น เด็กวิ่งผวาเข้าหาแม่.